L'era Tardi Testo

Testo L'era Tardi

E l'era tardi, l'era tardi
in quèla sera straca
che m'é vegnù el bisogn'
d'on mila franch'
per quattà 'na trata,
domandaij gh'avevi vergogna,
domandaj, saveij no a chi l'è
gh'era el Rino, l'è vera,
el Rino! soldà insema
in d'i bersaglier.
E l'era tardi, l'era tardi
in quèla sera straca
per disturba' la gent'
spùsa' de poch',
col laùra' ch'el fiaca
"La me scusa, sciura,
gh'é el Rino? La ghe disa: gh'é el bersaglier!"
e el ven giò di i scal' in camisa,
mi sorridi, lù nanca on vers'!
"Ciao Rino, scusa,
el sò l'è tardi,
ma in questa sera straca,
volèvi salùdart',
ciamàa i beij temp' de la guera vaca!
Quand' te' seret sensa morosa
quand' che andavom a
ciapàa i cioch'...
si, ma Rino, gh'è n'altra roba, va no via Rino...
ciao Rino, oeh!"
E mi el savevi, l'era tardi
de disturbà la gent',
ciapàa magari a fa' l'amor,
la gent' che la gh'hà i so' impegn'...
si, ma 'emm fa' anca la guera 'nsema
sott'ai bomb, contr'ai fùsilad,
var pùssé che on bel mila lira
in saccoccia desmentegà