L'arburuchju Testo

Testo L'arburuchju

Aviamu piantatu un arburuchju
Faci ghjà più di trenta anni avà
I prima tempa, hà straziatu un pucuchju
Po s'hè ripresu è pudutu campà

In l'annati currindu l'arburuchju
Cresciva, è si pudia rimarcà
Issa tarra facia prò, à u so suchju
A so billezza era à mintuvà
Ungni annu, l'arburonu hà datu frutta
À a ceca ùn si facia chè strappà
A so sumenti ùn pudia essa chè muta
Ch'ungnunu, u si volsi appruprià

Cussì ch'in piena forza, l'arburuchju
Chì era duvintatu una fiertà
Cascò malatu à perdani u suchju
I so branchi sò ghjunti à cascà

Un ghjornu a timpesta fù più bruta
Chì l'arburi pungnendu di luttà
Si resi è po a so vita fù sdrutta
Ma lasciò naciola pà radicà

Hè natu, curciu è solu, un arburuchju
Mezu à muchja è tanca mali ni stà
Pò metta qualchì annu à dà ci fruttu
Ma ci vularà prestu di nittà
Pò metta qualchì annu à dàci fruttu
Po incù misura, sparta è suminà.