De Toneelcriticus Testo

Testo De Toneelcriticus

De criticus zit vadsig in zijn stoel

En kijkt neerslachtig naar 't nieuwe stuk

En heel de schouwburg weet het: 't Geluk

Van onze diva koorddanst op zijn lustgevoel


Vindt hij het goed, wat zij daar aanricht

Rollenden oogs en machtigen gebaars

O - dit zijn voor 't mens de uren des gevaars

Als zij voor deze blik haar sluier oplicht



Hij zucht en mompelt. In de pauze zwijgt hij zuur

En giet de koffie in zijn tragisch mannenhoofd

Zijn vrouw staat hij blij-voldaan. Heeft zij beloofd

Hem nooit te wekken voor 't noodlotsuur


Maar thuis vraagt zij, als een die weten moet

Hoe was 't Piet? Hij opent juist zijn jas

Zijn buik zwelt op en met sonore bas

Velt hij zijn oordeel: Mien, het was niet goed