Als De Bloemen Huilen Konden Testo

Rozen van plastic, die troosteloos mooi in een vaasje staan Nep hyacinten, verlept voor ze goed en wel opengaan Bloemen uit glazen fabrieken, met dag en nacht hoogtezon Ze houden van mensen, maar wie zou nog weten waarom Als de bloemen huilen konden, huilen van verdriet Omdat er nergens plaats meer is en niemand die 't ziet Als de bloemen praten konden, dan wisten we meteen De wereld is er niet voor ons alleen Bomen verdwijnen voor terreinen en wegen voor snelverkeer Maar als de file is opgelost, zijn er geen bomen meer Achteloos zetten we voor een parkeerplaats zo'n bast opzij Machteloos staat in 't park de natuur op een rij Als de bomen huilen konden, huilen van verdriet Omdat er nergens plaats meer is en niemand die 't ziet Als de bomen praten konden, dan wisten we meteen De wereld is er niet voor ons alleen Naamloze mensen, op weg naar nergens heen Steeds verder van elkaar vandaan Dromen van liefde, gevangen tussen steen Zolang we stilte niet verstaan Als de mensen huilen konden, huilen van verdriet Omdat ze bang en eenzaam zijn, en niemand die 't ziet Als de mensen praten konden, dan wisten we meteen De zin van al 't leven om ons heen